کریستیانو بال پر کار رئال

مرجع خبری رئال مادرید : مسی یک بار دیگر با آرژانتین در فینال باخت. نتوانست در بازی بزرگ تیم ملی کشورش حتی یک گل بزند. پنالتی اش را به آسمان زد و ناکام بود. او کم کم دارد القابی مثل ” متخصص باخت در فینال ها ” یا ” پنالتی خراب کن” را از آن خود می کند. ناکامی مسی با آرژانتین چیز جدیدی نیست. بازیکن بزرگی است اما زمانی که بخواهیم نقش او را با مارادونا در تیم ملی آرژانتین مقایسه کنیم شکست می خوریم. مارادونا به تنهایی یک جام جهانی فراموش نشدنی را در سال 1986 برد اما مسی پس از یک افتضاح بزرگ در جام جهانی 2010 که حتی یک گل هم نزد و در نیمه نهایی توسط آلمان در هم کوبیده شد و ناکامی در گلزنی دربازیهای پایانی جام جهانی 2014 دوباره ناکام بود و در دو کوپای پیاپی در فینال شکست خورد.

بدتر از همه بازنشستگی او در تیم ملی آرژانتین با 29 سال سن بود. او نا امید شد. بازیکنان بزرگ هرگز نا امید نمی شوند. وداع با جام جهانی روسیه یک بار دیگر نشان داد که آنهایی که اصرار می کنند تا مسی را یکی از سه بازیکن برتر تاریخ جا بزنند مرتکب چه اشتباه بزرگی شده اند. او باید پس از ناکامی بزرگش مردانه می ایستاد اما ترجیح داد که فرار کند. برای مسی دردناک است که فکر کند که در بارسا به لطف ستارگانی مثل ژاوی و اینیستا تاریخ سازی کرده است. بدون آنها صرفا یک مهاجم بزرگ است. همین و بس.

اگر به سراغ رونالدو برویم این مقایسه جالب تر می شود. بازیکن پرتغالی در سن 31 سالگی در خدمت تیم ملی کشورش است. او بلافاصله پس از خراب کردن پنالتی مقابل اتریش سرش را  رو به بالا گرفت و با افتخار ، عظمت و گل واکنش نشان داد. کریستیانو بر خلاف مسی هرگز نا امید نمی شود و همیشه یک حرفه ای و یک بازیکن با غرور بالاست. به رونالدو به خاطر قوای بدنیش حمله می شود گویی فراموش کرده اند که در فوتبال در نهایت هر کسی سر جای خودش می نشیند. رونالدو یکی از ستارگان یوروست و خواهد بود. مسی اما یک بازند هاست که اشک می ریزد و پرچم سفید را بالای سرش برده است. او نمی تواند فشار را تحمل کند…